- DİL-İ VİRAN
- Harap gönül, yıkık gönül
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
DİL-İ VİRAN
Look at other dictionaries:
viran — sif. <fars.> Uçuq, yıxıq, dağılmış; viranə qalmış; bərbad. Viran şəhər. Viran ev. Viran ölkə. – Açdı mənə dərdli ağac; Viran bağın məlalını. M. R.. Viran qalsın (olsun)! – dağılsın! məhv olsun! (qarğış). Zülm əliylə məni yada verirlər;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xaraba — <ər.> 1. is. Dağılmış, uçulmuş, viranə qalmış şəhərin, tikilinin və s. nin qalığı; yarı yıxıq ev və s. ; xarabalıq. Bizdən sonra kəndlilər Pəri arvadı və uşağını xarabadan çıxartmışdılar. C. M.. Bayquş xaraba, gecəquşu qaranlıq sevən kimi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kök — 1. is. 1. Bitkilərin torpaq altında olan, suyu soran və onları qidalı maddələrlə qidalandıran yarpaqsız hissəsi; rişə. Ot öz kökü üstündə bitər. (Ata. sözü). Biçinçilərdən biri orağını böyük bir qanqalın kökündən endirərkən quş balaları «cik cik» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoş — sif. <fars.> 1. Ürəyəyatan, xoşlandıran, xoşagələn, bəyənilən, yaxşı, gözəl. Xoş xasiyyət. Xoş təbiət. Xoş səda. – <Quşların> . . xoş avazları cütçünü həvəsə gətirdi. S. S. A.. <Xədicə> olduqca xoşsöhbət, eyi təbiətli, geniş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
literature — /lit euhr euh cheuhr, choor , li treuh /, n. 1. writings in which expression and form, in connection with ideas of permanent and universal interest, are characteristic or essential features, as poetry, novels, history, biography, and essays. 2.… … Universalium
rəsm — is. <ər.> 1. Kağız, kətan və s. üzərində boya, qələm və s. ilə çəkilmiş hər hansı bir şeyin təsviri; şəkil. Təbiət rəsmləri. Dəniz rəsmi. Rəsm dəftəri. Rəsm etmək – çəkmək (şəkil və s.). Naxışları rəsm etmək. Rəsmini almaq – şəklini çəkmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xarabazar — is. <ər. xərabə və fars. . . . zar> klas. Xarabalıq, viranəlik, xaraba qalmış yer. <Mirzə Sadıq Fərhada:> Oğlum, xarabazarlar arasında abadlıq axtarma. C. C.. <Qurd Kərim:> Hər yana baxırsan xarabazardır; Dolub dilənçiylə küçə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
